Legal aspects related to the access of natural family planning services: patient’s right to accurate and impartial information
Main Article Content
Abstract
Natural family planning methods historically were considered as a separate group of family planning methods as opposed to conventional contraception methods. In the 60‘s of the last century family planning have become an international demographic policy issue and lately it was included into the international public health agenda. Since that time natural family planning experienced a radical transformation in conceptual terms, accompanied by terminological chaos. In the last two decades the term of natural family planning as autonomous concept was almost completely eliminated from the language of international intergovernmental organizations, such as World Health Organization. Natural family planning methods terminologically now are incorporated into the concept of contraception, contrasting them with the so-called „effective modern contraceptive methods“. Two relevant conclusions could be drawn from that. Firstly, these above mentioned terminological innovations arise from working definitions developed by various internal working groups, lack transparency and thus they may not be formally considered as legally or politically binding international community. Secondly, the marginalization of effective natural family planning methods from the agenda of healthcare and the exclusive promotion of “effective modern contraception“ work against the rights and the interests of patients to receive unbiased and comprehensive information about healthcare services and to make an autonomous decision.
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Authors who publish with this journal agree to the following terms:- Authors retain copyright and grant the journal right of first publication with the work simultaneously licensed under a Creative Commons Attribution License that allows others to share the work with an acknowledgement of the work's authorship and initial publication in this journal.
- Authors are able to enter into separate, additional contractual arrangements for the non-exclusive distribution of the journal's published version of the work (e.g., post it to an institutional repository or publish it in a book), with an acknowledgement of its initial publication in this journal.
- Authors are permitted and encouraged to post their work online (e.g., in institutional repositories or on their website) prior to and during the submission process, as it can lead to productive exchanges, as well as earlier and greater citation of published work (See The Effect of Open Access).
References
Aydın, F. & Akgun, E. O. (2014). Egitim Fakultesi BOTE Son Sınıf Ogrencilerinin Okul Deneyimi ve Ogretmenlik Uygulaması Derslerinde Karsılastıkları Sorunları. Sakarya Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi. (28): 1-14.
Aydın, S., Selcuk, A. & Yesilyurt, M. (2014). Ogretmen Adaylarının “Okul Deneyimi II†Dersine İliskin Gorusleri (Yuzuncu Yıl Universitesi Ornegi). Yuzuncu Yıl Universitesi, Egitim Fakultesi Dergisi. Aralık 2007. Cilt:IV, Sayı: II, p:75-90.
Azar, A. (1999). Yeni Ogretmenlerin İs Basında Gelisimini Destekleyen Modeller. D.E.U. Buca Egitim Fakultesi Dergisi, Sayı: 11,1999, s. 39-45.
Azar, A. (2003). Okul Deneyimi ve Ogretmenlik Uygulaması Derslerine İliskin Goruslerinin Yansımaları. Milli Egitim dergisi. Sayı 153. Yaz 2003.
Buyurgan, S. (2001). “Okul Deneyimi I†dersi ile ilgili izlenimler. Cagdas Egitim, 274 (32-38).
Can, N. (2001). Ogretmenlik Uygulamasının Yonetimi İle İlgili Yeni Duzenlemenin Getirdikleri ve Yasanan Sorunlar, Erciyes Universitesi Sosyal Bilimler Enstitusu Dergisi 11,1-18.
Demir O. & Camlı O. (2011). Ogretmenlik Uygulaması Dersinde Uygulama Okullarında Karsılasılan Sorunların Sınıf ve Okul Oncesi Ogretmenligi Ogrenci Gorusleri Cercevesinde İncelenmesi: Nitel Bir Calısma, Uludag Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi, 24 (1), 117-139.
Divarcı, O. E. & Demir, K. (2013). Muzik Ogretmenligi Bolumu Son Sınıf Ogrencilerinin Okul Deneyimi I Dersinde Karsılastıkları Sorunlar. I. Uluslararası Egitim Fakultesi İlkogretim Bolumu Ogrenci Kongresi. Mehmet Akif Ersoy Universitesi Egitim Fakultesi. 9-11 Mayıs 2013. Burdur.
Dursun O. O. & Kuzu A. (2008). Ogretmenlik Uygulaması Dersinde Yasanan Sorunlara Yonelik Ogretmen Adayı ve Ogretim Elemanı Gorusleri. Selcuk Universitesi Ahmet Kelesoglu Egitim Fakultesi Dergisi, 25, 159-178.
Goktas, O. & Sad, N. S. (2014). Okul Deneyimi ve Ogretmenlik Uygulaması Dersi Uygulama Ogretmenlerinin Secim Sureci: Olcutler, Sorunlar ve Oneriler. Hacettepe Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi, 29 (4), p: 115-128.
Gungordu, A. (1999). Ogretmenlik Deneyimi ve Ogretmenlik Uygulaması: Fakulte-Okul İsbirligi www.dergipark.ulakbim.gov.tr/kuey/article/download/.../5000048139 . (Access Date: 15 May 2015).
Guzel, H., Berber, N. C. & Oral, İ. (2010). Egitim Fakultesi Uygulama Okulları İsbirligi Programında Gorevli Ogretmenlerin ve Ogretim Elemanlarının Ogretmenlik Uygulamasına Yonelik Gorusleri. Kastamonu Egitim Dergisi Ocak 2010 Cilt:18 No:1 19-36
Kaya, S. H. & Samancı, O. (2013). Sınıf Ogretmeni Adaylarının Okul Deneyimi Dersinde İletisimle İlgili İlk İzlenimleri. Ekev Akademi Dergisi Yıl: 17 Sayı: 56 (Yaz 2013). p:419-428.
Kose, E. O. (2014). Okul Deneyimi Ve Ogretmenlik Uygulaması Derslerine Yonelik Ogrenci Ve Ogretmen- Ogretim Elemanı Tutumları (Erzurum Ornegi). Dicle Universitesi Ziya Gokalp Egitim Fakultesi Dergisi, 22 (2014), p:1-17.
Oksuz, Y. & Cevik, C. (2014). Evaluation of Prospective Teachers and Practice Classroom Teachers Opinions of Problems Encountered in Practice Schools (Bayburt University Sample) Procedia - Social and Behavioral Sciences. Volume 116, 21 February 2014, Pages 2909–2914.
Ozcan, M. (2011). İsyerinde Universite Kavramının Ogretmen Egitimine Uygulanması. Okulda Universite Modeli. Uluslararası Yuksekogretim Kongresi: Yeni Yonelimler ve Sorunlar (UYK-2011) 27-29 Mayıs 2011, İstanbul; 3. Cilt / Bolum XVI / Sayfa 2510-2519
Ozcan, M. (2012). Okulda Universite Modelinde Kavramsal Cerceve: Eylemdeki Vizyon. Journal of Teacher Education and Educators Ogretmen Egitimi ve Egitimcileri Dergisi Cilt 1, Sayı 1, 2012, 107-132.
Toprakcı, E. (2003). Okul deneyimi II dersinin teori ve pratigi. Egitim Arastırmaları, 10 (146-152).
Turgut, M., Yılmaz, S. & Firuzan, R., A. (2008). Okul Deneyimi Uygulama Surecinin Degerlendirilmesi Uzerine Bir Arastırma. http://www.universite-toplum.org/text.php3?id=361. (Access Date: 12 May 2015).
Uslu, Z. (2001). Okul deneyimi derslerinin ogretmen adaylarına etkileri. Cagdas Egitim, 282 (39-35).
Yesil, R. & Calıskan, N. (2006). Okul Deneyimi I Dersinde İsbirligi Surecinin Degerlendirilmesi (Kırsehir Egitim Fakultesi Ornegi). Kuram ve Uygulamada Egitim Yonetimi Bahar 2006, Sayı 46, ss; 277-310
Yesilyurt E. & Semerci C. (2011). Uygulama Ogretmenlerinin Ogretmenlik Uygulaması Surecinde Karsılastıkları Sorunlar ve Cozum Onerileri, Akademik Bakıs Dergisi, 27, 1-23.
Yigit, N. & Alev, N. (2007). Okul Deneyimi Dersinde Ozel Danısmanlık Hizmetlerinin Mesleki Gelisime Katkısının İncelenmesi. Necatibey Egitim Fakultesi Elektronik Fen ve Matematik Egitimi Dergisi (EFMED). Cilt 1, Sayı 1, Aralık 2007, sayfa 85-101.
Yigit, N. & Alev, N. (2005). Etkili Ogretmen Yetistirme Acısından Okul Deneyimi Derslerinin Degerlendirilmesi, GU Gazi Egitim Fakultesi Dergisi, 1(25), 91