Intangible cultural heritage acquirements affilitations in the social studies curriculum
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The aim of this study is to determine the place ofaffilitations in the 4 th grade Social Studies Cirruculumintangible cultural heritage acquirements. Document analysis based on qualitative research method was used in the study. Primary School Social Studies Curriculum (4th Grades) were used as documents.In this context,the program in intangible cultural heritage(such as oral traditions and expressions, performing arts, social practices, rituals and feasts, crafts tradition)acquisitions were examined in terms of associations with domestic, cross- cirrucular courses,in other subject. Collected data were analyzed through content analysis. According to the research results, it has been shown to be no cross-cirucular affiliation of the4th grade Social Studies Cirruculumintangible cultural heritage acquirements. It has been shown to be associated with the course Mathematics 1 times, Turkish lessons by 11 times in other courses.It has been shown to be associated with the learning areas3 times Culture and Heritage,1 time Individual and Society, 1 times the Power, Government and Community in courses intra.
Keywords: Social Studies, intangible cultural heritage, affiliation, curriculum
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
The International Journal of Innovative Research in Education is an Open Access Journal. All articles can be downloaded free of charge. Articles published in the Journal are Open-Access articles distributed under CC-BY license [Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)].
Birlesik Dunya Yenilik Arastirma ve Yayincilik Merkezi (BD-Center) is a gold open access publisher. At the point of publication, all articles from our portfolio of journals are immediately and permanently accessible online free of charge. BD-Center articles are published under the CC-BY license [Attribution 4.0 International (CC BY 4.0)], which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original authors and the source are credited.
References
Akay, A. S. (2006). Somut olmayan kültürel mirasın tarih araştırmalarında kaynak olma özelliği. Milli Folklor,70, 38-58.
Akyol, Ş. (2015). Matematik Öğretmenlerinin ara disiplinlere ilişkin görüşleri.Mediterranean Journal Of Humanities. 5(1), 61-75.
Aladağ, E., Şahinkaya, N. (2013). Sosyal Bilgiler ve Sınıf Öğretmeni Adaylarının Sosyal Bilgiler ve Matematik derslerinin ilişkilendirilmesine
yönelik görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(1) 157-176.
Arıkan, İ. (2012). İlköğretim7. Sınıf öğrencilerinin kültürel miras ile ilgili başarı düzeyleri ve tutumlarının bazı değişkenlerle incelenmesi:
Adıyaman örneği, Yüksek Lisans Tezi, Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adıyaman.
Ata, B. (2010). Sosyal bilgiler öğretim programı. C. Öztürk (Ed.), Sosyal Bilgiler Öğretimi: Demokratik Vatandaşlık Eğitimi (ss. 33-47). Ankara:
Pegem A Yayıncılık.
Aybek, B. (2001). İlköğretim 4. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersi öğretiminin Sosyal ve diğer bi¬limlerle ilişkisinin değerlendirilmesi. Çukurova
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. (7)7, 34-48.
Bümen, T.N. (2005). Öğretmenlerin Yeni İlköğretim 1-5. Sınıf Programlarıyla ilgili gö¬rüşleri ve programı uygulamaya hazırlayıcı bir hizmet-içi
eğitim çalışması örneği.Ege Eğitim Dergisi, 6 (2), 21-57.
Çakır, C.Ş: (2010). Somut olmayan kültürel mirasın müzelenmesi,Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Çankaya, E. (2006 ), Somut olmayan kültürel mirasın müzecilik bağlamında korunması, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,İstanbul.
Çengelci, T. (2012). Sosyal Bilgiler Öğretim Programında somut olmayan kültürel mirasın yeri.Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
(1), 185-203.
Çulha Özbaş, B. (2014). İlköğretim Sosyal Bilgiler derslerinde kültürel miras eğitimi. M. Safran (Ed.). Sosyal Bilgiler Öğretimi (743-762)
Ankara: Pegema Yayıncılık.
Doğanay, A. (2007). Sosyal Bilgiler Öğretimi. Öztürk, C. (Editör). Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi. (31-41). Ankara: Pagema Yayıncılık.
Ermiş, S. (2008). Sosyal Bilgiler dersindeki ara disiplinlerin sınıf içi uygulamalarına ilişkin öğretmen görüşleri, Yükek Lisans Tezi, Abant İzzet
Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Bolu.
Gözütok, F. D., Alkın Şahin, S. (2014). Öğretim Programlarında ara disiplin yaklaşımı, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi,47(
, 287-306
Gözütok, F. D. (2010). Milli Eğitim, çocuklara ulusal değerleri kazandırmaktan neden vazgeçiyor? İlköğretim Online, 9(2), 601-629.
http://İlkogretim-Online.Org.Tr/Vol9say2/V9s2m14.Pdf adresinden, 15.12.2015tarihinde alınmıştır.
Greenwood, R. (2013). Subject-Based and cross-curricular approaches within the revised primary curriculum in NorthernIreland: Teachers'
Concerns and Preferred Approaches.International Journal of Primary, Elementary and Early Years Education. 41,(4), 443–458.
Gürkan, B. (2015). Sosyal Bilgiler ders kitaplarının somut olmayan kültürel miras açısından incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Kansızoğlu, H.B. (2014). Türkçe Dersi Öğretim programındaki ara disiplin alan kazanımlarına ilişkin bir araştırma,Dil ve Edebiyat Eğitimi
Dergisi, 9, 75-95
Kolaç E. (2009). Somut olmayan kültürel mirası koruma, bilinç ve duyarlılık oluşturmada Türkçe eğitiminin önemi, Milli Folklor, S. 82, 19–
Kaymakçı, S. (2012). Sosyal Bilgiler Öğretiminde İlişkilendirmeler. www.efdergi.ibu.edu.tr/index.php/efdergi/article/viewFile/919/1680. Erişim tarihi:11.11.2015.
Kutlu, M. (2009). Somut olmayan kültürel mirasın korunmasında eğitime yönelik ilk adım: Halk kültürü dersi. Milli Foklor, 82, 13-18.
Merriam, S. B. (2015). Qualitative Research A Guide to Design and Implementations. Çeviren Selahattin Turan. San Francisco:Jossey – Bass
Publishers
Miles M., Huberman A. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Source Book. California: Thousand Oakes.
Naval C., Print M. & Iriarte C. (2003). Civic education in Spain: A critical review of policy .http://Www.Jsse.Org/2003-2/Spain_Naval.Htm.
EriÅŸim Tarihi: 10.12.2015.
Oğuz, Ö.M. (2009). Somut olmayan kültürel miras ve kültürel ifade çeşitliliği. Milli Folklor, 82, 6-12.
Parker, J. Heywood, D. ve Jolley, N. (2012). Developing Pre-Service Primary Teachers’ perceptions of cross-curricular teaching through
reflection on learning. Teachers and Teaching: Theory And Practic Vol. 18, No. 6, 693–716.
Paykoç, F. (2005). Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler öğretim programlarının incelenmesi (Yeni Öğretim Programlarını inceleme ve değerlendirme
raporu içerisinde). İlköğretim Online Dergisi 5(1), 113-149.
Sertkaya, K B.(2010).İlköğretim II.kademe Sosyal Bilgiler dersi öğretiminde kültür aktarımı ve kültürel kimlik geliştirme, Yüksek Lisans Tezi,
Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
Sidekli, S. ve Karaca, L. (2013). Sosyal Bilgiler Öğretiminde yerel, kültürel miras öğelerinin kullanımına ilişkin öğretmen adayı
görüşleri. Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi,5, 20-38.
Taş, İ. (2010). 2005 İlköğretim Programının hazırlanmasında görev alan ara disiplinler komisyonu üyelerinin ve sınıf öğretmenlerinin ara
disiplin yaklaşımı konusundaki bilgi durumunun ve görüşlerinin belirlenmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Ünal, F. (2013). İlköğretim Sosyal Bilgiler ders kitaplarında yer alan halk kültürü öğelerinin değerlendirilmesi.Adıyaman Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü Dergisi,14, 611-644.
Ünlü, İ. (2012). Sosyal Bilgiler Öğretim Programında kültür aktarımı konuları öğretiminin yeterlik düzeyinin incelenmesi. Doktora Tezi. Atatürk
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Yeşilbursa, C. C. (2011). Sosyal Bilgilerde miras eğitiminin öğrencilerin somut kültürel mirasa karşı tutumlarına ve akademik başarılarına etkisi.
Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi. Ankara.
Yıldırım A. Ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Wimmer, D. D. &Dominick, J. R. (2000). Mass media research: an indroduction. Belmont: Wadsworth Publishing Company.