Effects of The Intelligence Games Approaches on Academic Achievement And Attitude of Students With Mild Intellectual Disability in Mathematics Course
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The aim of this study is to determine effects of the intelligence game (Tower of Hanoi) on academic achievement and attitude of students studying at 5th class of secondary school with Mild Intellectual Disability (MID) in mathematics of the course. In the study, pretest-posttest design, one group of pre-trial model, was used. The participants of the research consisted of 8 students with MID. To the students at the beginning of the study, "Mathematics Achievement Test", "Mathematics Attitude Scale" and “Concept Acquisition Interview†pretest - posttest was applied. The data obtained from the achievement test and attitude scale were analyzed by using rank test signed non-parametric Wilcoxon on SPSS 16.0 software. The data obtained in the interview form were interpreted by using the content analysis method .It was found that at the end of the study, students improved their academic achievement in mathematics education meaningfully in the course taught with Tower of Hanoi and the attitudes to the course were developed in a positive direction.
 Keywords: Mild intellectual disability, intelligence game, mathematics course, academic achievement, attitude.
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Authors who publish with this journal agree to the following terms:
- Authors retain copyright and grant the journal right of first publication with the work simultaneously licensed under a Creative Commons Attribution License that allows others to share the work with an acknowledgement of the work's authorship and initial publication in this journal.
- Authors are able to enter into separate, additional contractual arrangements for the non-exclusive distribution of the journal's published version of the work (e.g., post it to an institutional repository or publish it in a book), with an acknowledgement of its initial publication in this journal.
- Authors are permitted and encouraged to post their work online (e.g., in institutional repositories or on their website) prior to and during the submission process, as it can lead to productive exchanges, as well as earlier and greater citation of published work (SeeThe Effect of Open Access).
References
Açıkgöz, K. Ü. (2003). Aktif öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları, 6. Basım.
Arpacık, Ö. (2014). Zihinsel engelli öğrencilere yönelik çoklu ortam materyallerinin geliştirme süreci ve kullanımının öğretmenlere ve öğrencilere etkisi. Yayınlanmış Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Baki, K. (2014). Şemaya dayalı öğretim stratejisinin zihinsel yetersizliği olan öğrencilerin matematikte sözel problem çözme becerilerine etkililiği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Beyhan, N. ve Tural, H. (2007) İlköğretim matematik öğretiminde oyunla eğitimin erişiye etksi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Buca Eğitim Fakültesi Dergisi. 21, 37-48.
Bigge, J. L.,Best, S. J. and Heller, K. W. (2001). Teaching individuals with physical, health, or multiple disabilities. 4th ed. Upper Saddle River, NJ: Merrill Prentice Hall.
Bilen, M. (1999). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara. Anı Yayıncılık.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K.,Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık
Chung, Kevin K. H. and Tam, Y. H. (2005). Effects of cognitive-based instruction on mathematical problem solving by learners with mild intellectual disabilities. Journal of Intellectual & Developmental Disability, 30(4): 207–216.
Cornell, C. (Çev: Eyüboğlu, N) (2000). Matematikten nefret ediyorum. Yaşadıkça Eğitim.
Çankaya, S. ve Karamete, A. (2008). Eğitsel bilgisayar oyunlarının öğrencilerin matematik dersine ve eğitsel bilgisayar oyunlarına yönelik tutumlarına etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4, (2), 115-127.
Çevik, M. and Düzgün, M. (2015 Ekim) Effects of the project-based learning approaches on academic achievement and attitude of students studying at first stage of primary school with light mental barriers in mathematics lesson. İnternational Conference on Primary Education. Nevşehir, Turkey.
Davıs, P. J. & Hersh, R. (2002). Matematiğin seyir defteri. (Çev. Ender Abadoğlu). Ankara: Doruk Yayıncılık
Dunn, G., Stewart, R. and Williams, H. (2003). Why play games?. Mathematics Teaching. Vol:183.
Fidan Kurtdede, N. ve Akyol, H. (2011). Hafif düzeyde zihinsel öğrenme güçlüğü olan bir öğrencinin okuma ve anlama becerilerini geliştirmeye yönelik nitel bir çalışma. Kurumsal Eğitimbilim, 4 (2), 16-29.
Foster, R. (2004). Crazy Bones. Mathematics Teaching. Vol: 187.
Guzman, de M. (1990, Ekim). The role of games and puzzles in the popularization of mathematics. International Congress of Mathematicians in Kyoto. L'Enseignement Mathématique 36 (1990), 359-368.
Kaptan, S. (1999). Bilimsel Araştırma ve istatistik teknikleri. Bilim Yayınları. Ankara.
Köroğlu, H. ve Yeşildere, S. (Eylül 2002). İlköğretim II. kademede matematik konularının öğretiminde oyunlar ve senaryolar. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik öğretimi Kongresi. Ankara: ODTÜ Kültür ve Kongre Merkezi.
Mastropıerı, M.A. and Scruggs, T.E. (1994). Text-based vs. activities-oriented science curriculum: Implications for students with disabilities. Remedial and Special Education, 15, 72-85.
Merrotosy, P. (2015). The Tower of Hanoi and inductive logic. Australian Senior Mathematics Journal. 29 (1), 16-24.
Miles, B. M. and Huberman, M. A. (1994). Qualitative data analysis (2th Ed.). Sage Publications.
Milli Eğitim Bakanlığı (2013). Matematik Dersi (5-8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara.
Morin, V. A. and Miller, S. P. (1998). Teaching Multiplication to Middle School Students with Mental Retardation. Education and Treatment of Children, 21, 22–36.
Nicolopoulou, A. (2004). Oyun, bilişsel gelişim ve toplumsal dünya: Piaget, Vygotsky ve sonrası (Çev. Bağlı, M.T.). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2), 137-169.
Ocak, G ve Dönmez, B. (2010). İlköğretim 4. ve 5. Sınıf Öğrencilerinin Matematik Etkinliklerine Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirme. Kuramsal Eğitimbilim, 3 (2), 69-82.
Patton, J.R. (1993). Individualizing for science and socia lstudies. In J. Wood (Ed.), Mainstreaming: A practical approach for teachers(2nd ed.,pp. 366-413). Columbus, OH: Merrill.
Patton, J. R. 1995. Teaching science to students with special needs. Teaching Exceptional Children,27 (4): 4–6.
Rowe, J. (2001). An experiment in the use of games in the teaching of mental arithmetic. Philosophy of Mathematics Education, 14, 1-16.
Scruggs, T. E.,Mastropieri, M. A. And Bonn, R. (2008). Science education for students with disabilities: a review of recent research. Studies in Science Education, 32:1, 21-44.
Tezcan, C. (2012) Zihinsel engelli çocuklara web destekli uzaktan eğitim sistemi kurulması: matematik ve fen bilgisi dersleri uygulaması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Trakya Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Edirne.
Umay, A. (2002). Öteki matematik. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 23, 275-281.
Yıldız, V. (Nisan, 1997). Okul öncesi eğitimde oyunun kullanılması. Nasıl Eğitim Sistemi: Güncel Uygulamalar ve Geleceğe İlişkin Öneriler Eğitim Sempozyumu. İzmir.
Yılmazer, Z. ve Keklikçi, H. (2014). Geliştirilen kukla materyali kullanilarak yapilan geometri öğretimine yönelik öğrenci görüşleri. Journal of Research in Education and Teaching. 3 (1),271-277.